Ταξιδεύοντας στο παρελθόν
Αρχαίοι Πολιτισμοί: Ταξίδι στο χρόνο: "Σε αυτή τη σελίδα ''ταξιδεύουμε στο χρόνο''!!" Θα γνωρίσουμε αρχαίους πολιτισμούς, θα μοιραστούμε υλικό και ιδέες και θα μάθουμε πράγματα για ανθρώπους που ζούσαν πολύ πριν από μας. Ξεκινάμε;;
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
Ρωμαϊκά ψηφιδωτά
"Ο θρίαμβος του Ποσειδώνα". Ένα από τα μωσαϊκά δάπεδα που κοσμούν τα λουτρά του Ποσειδώνα στην Ostia. Εξαιρετικό δείγμα ασπρόμαυρης τεχνικής με θεματολόγιο εμπνευσμένο από τη ζωή και το μυθολογικό κόσμο της θάλασσας. Περίπου 139 μ.Χ.
Ελληνιστική περίοδος
Eν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή,
εν μέρει και την ώρα να περάσω,
την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή
επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω...
Κ.Π. Καβάφης, Καισαρίων
εν μέρει και την ώρα να περάσω,
την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή
επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω...
Κ.Π. Καβάφης, Καισαρίων
Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού
Ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού παραμένει μυστήριος και για έναν άλλο λόγο. Παρά τις προσπάθειές τους, οι μελετητές δεν είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσουν τη γραφή αυτού του πολιτισμού. Ένα πρόβλημα –το σημαντικότερο ίσως- είναι η έλλειψη στοιχείων. Οι περισσότερες από τις γνωστές επιγραφές έχουν βρεθεί σε σφραγίδες ή κεραμικά δοχεία και περιέχουν λιγότερους από 4 ή 5 χαρακτήρες. Μάλιστα, το μακρύτερο κείμενο περιέχει 26 χαρακτήρες. Επίσης, δεν υπάρχουν ως τώρα περισσότερες ενδείξεις κάποιου φιλολογικού corpus.
Επειδή οι επιγραφές είναι τόσο σύντομες, ορισμένοι ερευνητές αναρωτιούνται αν τα συγκεκριμένα σύμβολα υπολείπονται ενός αληθινού συστήματος γραφής και προτάθηκε η υπόθεση ότι το σύστημα χρησιμοποιείτο μόνο για τις οικονομικές συναλλαγές. Επίσης, είναι πιθανό τα μεγαλύτερα κείμενα να γράφονταν σε φθαρτά μέσα. Επιπλέον, ένα μικρό κομμάτι των διαθέσιμων στοιχείων προτείνει την υπόθεση πως τούτη η γραφή ενσωμάτωνε ένα γνωστό, διαδεδομένο και σύνθετο σύστημα επικοινωνιών. Σε σχετικά πρόσφατες ανασκαφές στη δυτική Ινδία έχουν ανακαλυφθεί τα υπολείμματα ενός μεγάλου ανάλογου συμβόλου τοποθετημένου πάνω από την πύλη της πόλης, που πιθανώς προοριζόταν ως οδοδείκτης για το όνομα της πόλης, ανάλογος με τις σημερινές πινακίδες των εθνικών οδών που οδηγούν σε μεγάλες πόλεις.
Πολιτισμός Βίντσα
Μόνο στον αρχαιολογικό τόπο και όχι στην ευρύτερη περιοχή η Μαρίγια Γκιμπούτας αναφέρει ότι ανακαλύφθηκαν περίπου 2.000 πήλινα ειδώλια και τελετουργικά αγγεία που πιστοποιούν όχι μόνον τη δημιουργική φαντασία αλλά και μια έκρηξη μαγικο-θρησκευτικών πρακτικών. Η θεματική ποικιλία των ειδωλίων (εμφανίζονται γυμνά ή ντυμμένα, απεικονίζουν γυναίκες ή άνδρες να στέκουν, μορφές γονατιστές ή καθισμένες, ειδώλια με προσωπεία, ακόμη και ερμαφρόδιτες μορφές) και η υφολογική τους εξέλιξη από το νατουραλιστικό στο ρεαλιστικό και κατόπιν στο αφηρημένο υποδεικνύει την επικράτηση μιας πρωτόγονης μαγικής δύναμης, με άλλα λόγια την αρχική διαμόρφωση διακριτών θρησκευτικών σκέψεων. Κρίνοντας απ΄πο την εμφάνιση των πήλινων ειδωλίων και διάφορων λατρευτικών αντικειμένων θα μπορούσαμε να πούμε ότι χρησιμοποιούνταν σε τελετουργίες και μύθους συνδεδεμένους με την αλλαγή των εποχών, τη σπορά και τη συγκομιδή, τη γέννηση, τον θάνατο και τον διαρκή κύκλο της ζωής, κυρίως στην επαναλαμβανόμενη απεικόνιση της μητέρας με το παιδί στην αγκαλιά της.
Μυκήνες
Το 1870 ο Γερμανός Ερρίκος Σλίμαν ανακάλυψε την Τροία και το 1876 έκανε ανασκαφές στις Μυκήνες. Τις έρευνές του συνέχισαν Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι για την ανακάλυψη και άλλων πόλεων που αναφέρει ο Όμηρος στη μυκηναϊκή περίοδο. Οι Πόλεις-κράτη χτίζονται σε οχυρές τοποθεσίες και περιβάλλονται από ισχυρά τείχη που οι κατοπινοί τα ονόμαζαν για το μέγεθός τους κυκλώπεια ή πελασγικά.
οι Κέλτες μέσα από τον Αστερίξ
Μέσα από το κόμικ του Αστερίξ, το δημοφιλέστερο κόμικ της Ευρώπης, μπορούμε να γνωρίσουμε τους Κέλτες, τη θρησκεία τους, τη ζωή τους, τα έθιμα τους. Είναι βέβαια φανταστική ιστορία αλλά βασίζεται σε πραγματικές πληροφορίες από τη ζωή των Κελτών.Οι Κέλτες ήταν παθιασμένοι με τον πόλεμο . Τους άρεσε ιδιαίτερα να μάχονται σε ανοικτές εκτάσεις και συχνά στο πεδίο της μάχης πετούσαν τα όπλα τους , βασιζόμενοι στη γενναιότητα τους. Ήταν ευαίσθητοι , ευέξαπτοι , ασυγκράτητοι στη νίκη και απελπισμένοι στην ήττα. Σε περίπτωση συμφοράς ή ατυχίας , αυτοκτονούσαν , αφού πρώτα σκότωναν τη γυναίκα και τα παιδιά τους. Θορυβώδεις στις συζητήσεις, απείθαρχοι στη γραμμή της μάχης , καυγάδιζαν πολύ μεταξύ τους , αγαπούσαν την αλλαγή και είχαν την επανάσταση στο αίμα τους. Καταδίκαζαν σε θάνατο όποιο Γαλάτη σκότωνε ξένο και εξόριζαν όποιο ξένο σκότωνε Γαλάτη. Συνήθως ζούσαν σε χωριά κοντά σε δάση και έδιναν μεγάλη σημασία στην καθαριότητα του σώματος. Ο μέσος Κέλτης χαρακτηριζόταν από τα μακριά μαλλιά και την γενειάδα. Ο γάμος ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση. Πίστευαν ότι ο κάθε ένας σε αυτόν τον κόσμο έχει μία αδελφή ψυχή, και αν την ανακαλύψει θα κατακτήσει την απόλυτη αρμονία. Προς την γυναίκα υπήρχε σεβασμός . Η γυναίκα είχε δική της περιουσία και μπορούσε να διαλέξει τον σύζυγο της.Η θρησκεία των Κελτών ονομάζεται Δρουιδισμός ή Δρυιδισμός. Οι Δρυίδες ήταν η ανώτερη τάξη των Κελτών και ασκούσαν μεγαλύτερη επιρροή από τους βασιλείς. Οι πιστοί θεωρούσαν ότι ο Δρυίδης της φυλής υπηρετεί τους θεούς και επικοινωνεί μαζί τους. Οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν ότι οι Δρυίδες πήραν το όνομα τους από την δρυ που ήταν το ιερό δέντρο των Κελτών. Για να γίνει κάποιος Δρυίδης απαιτούνταν 20 χρόνια σπουδών. Σπούδαζαν θεολογία, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική,αστρονομία, ιατρική, γεωγραφία, ιστορία, και μάθαιναν να ερμηνεύουν τα σημάδια που έστελναν οι θεοί. Η διδασκαλία ήταν πάντοτε προφορική.
Η πιο σπουδαία λειτουργία των Δρυίδων ήταν το μάζεμα του γκι. Το γκι είναι παρασιτικό φυτό με λογχοειδή φύλλα και πυκνά κλαδιά. Ο πρώτος τη τάξει Δρυίδης ντυμένος στα λευκά έκοβε με χρυσό δρεπάνι το γκι και το παρέδιδε σε άλλο Δρυίδη , ο οποίος το τοποθετούσε σε καθαρό λευκό ύφασμα και το μετέφερε με δύο βόδια στο ιερό σπήλαιο. Εκεί το έριχναν σε μία μικρή λίμνη από τα νερά της οποίας παρασκεύαζαν μαγικά φίλτρα.
Σας θυμίζουν κάτι ολα αυτα;
Κυριακή 27 Ιουνίου 2010
Αζτέκοι
''Ήταν 8 Νοεμβρίου 1519. Μια εξαιρετική ημερομηνία στην ιστορία γιατί αυτή τη μέρα πάτησαν για πρώτη φορά οι Ευρωπαίοι στην πρωτεύουσα του άγνωστου δυτικού κόσμου''.Αυτά γράφει ένας ιστορικός του περασμένου αιώνα για τη μεγάλη στιγμή που ο Ισπανός τυχοδιώκτης Φερδινάντο Κορτέζ με τους τετρακόσιους στρατιώτες του μπήκε στο Μεξικό, στην πλούσια και ωραία πρωτεύουσα των Αζτέκων.
Μάγια
Τα αρχαιολογικά μνημεία που διασώθηκαν ως τις μέρες μας μας επιτρέπουν να βγάλουμε το συμπέρασμα ότιο πολιτισμός των Μάγια έφτανε στο επίπεδο των περισσότερων γνωστών πολιτισμών της αρχαιότητας, της Ελλάδας,της Αιγύπτου,της Ινδίας κ.λ.π.Ανέπτυξαν σημαντικά την αρχιτεκτονική τους,δείγματα της οποίας έχουμε αρκετά.Έφτιαξαν πυραμίδες,ναούς,αλλά και κτήρια που στολίστηκαν με αξιοθαύμαστα κομψά σχέδια,γλυπτά και ζωγραφιστά.Όπως όλες οι φυλές της Αμερικής,έτσι και η Μάγια χτυπήθηκαν σκληρά από τους Ισπανούς και σιγἀ-σιγά άρχισαν να εξαφανίζονται.
Ελληνιστικά Βασίλεια
Τα κράτη των Διαδόχων το 303 μΧ. Λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του Αλεξάνδρου η εφήμερη αυτοκρατορία που δημιούργησε κατακερματίσθηκε σε πέντε ανεξάρτητα βασίλεια. Ο Κάσσανδρος έλαβε την Μακεδονία και την προσαρτημένη Ελλάδα. Ο Λυσίμαχος την Θράκη, ο Πτολεμαίος την Αίγυπτο, ο Αντίγονος την Μ. Ασία και Φοινίκη και ο Σέλευκος την Περσία
Η οικογένεια στην αρχαία Ρώμη
Η οικογένεια αποτελούσε τη βασική κοινωνική μονάδα της ρωμαϊκής κοινωνίας, αφού μέσω αυτής μεταφέρονταν στα μέλη της ο πλούτος και η κοινωνική τους θέση. Το ρωμαϊκό ιδιωτικό δίκαιο αποτελεί την κύρια πηγή πληροφοριών για τη ρωμαϊκή οικογένεια ( familia), τα μέλη της οποίας βρίσκονταν κάτω από την εξουσία ενός ατόμου, του πατέρα, ο οποίος ονομαζόταν pater familias.
Ο λατινικός όρος domus απέδιδε την έννοια του οίκου, ο οποίος περιελάμβανε περισσότερα μέλη από τη familia, όπως για παράδειγμα δούλους. Τον οίκο στη ρωμαϊκή κοινωνία συγκροτούσαν οι σύζυγοι, τα παιδιά τους, οι άρρενες μόνο απόγονοι των τελευταίων, τα υιοθετημένα μέλη, οι δούλοι και οι απελεύθεροι. Δεν ήταν, ωστόσο, αναγκαία η συγκατοίκηση όλων στο ίδιο σπίτι ούτε ακόμη και στους οίκους της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Η ένταξη δούλων στο ρωμαϊκό οίκο δεν απέκλειε τη δυνατότητα να συνιστούν και ξεχωριστούς οίκους, μέλη των οποίων ήταν και άλλοι δούλοι.
Ματσου-Πίτσου
Το Μάτσου Πίτσου (στην ελληνική βιβλιογραφία απαντάται και ως Μάτσου Πίκτσου) στη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει «αρχαίο βουνό». Βρίσκεται σε υψόμετρο 2700 μέτρων στη Σιέρα Βιλκαμπάμπα, στην αριστερή όχθη του παραπόταμου του Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα. Απέχει 80 χιλιόμετρα από την πόλη Κούσκο. Η περιοχή έχει πυκνή βλάστηση, με τυπική τροπική χλωρίδα, ενώ η όλη περιοχή μεταξύ της Σιέρα και του πυκνού δάσους ονομάζεται ceja de selva, δηλαδή «το φρύδι του δάσους». Η πόλη είναι χτισμένη επάνω σε μια πολύ στενή κύρτωση του ορεινού όγκου της Σιέρα και συνδέει την πόλη με τη κορυφή Χουαϊάνα Πίτσου, που σημαίνει η «νεαρή κορυφή». Παρότι οι ακραίες καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες δεν είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, σε σύγκριση πάντα με το γενικό σύνολο των κορυφογραμμών των Άνδεων, η ανθρώπινη κατοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη Μάτσου Πίτσου, δεν είναι εφικτή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι αρχαιολόγοι δεν δέχτηκαν ότι αυτή η πόλη αποτέλεσε το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας στη διάρκεια της Ισπανικής κατάκτησης.
Σφηνοειδής Γραφή
χρήσιμες διευθύνσεις
Για τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες στις παρακάτω ιστοσελίδες:
http://www.ime.gr/chronos/gr/
http://www2.e-yliko.gr/
http://www.e-history.gr/
http://www.ime.gr/chronos/gr/
http://www2.e-yliko.gr/
http://www.e-history.gr/
Ζιγκουράτ
Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των Σουμερίων κάθε πόλη ανήκε σε ένα θεό.Ο θεός-προστάτης της πόλης κατοικούσε στο μικρό ναό στην κορυφή ενός μεγάλου οικοδομήματος. Αυτο, όπως βλέπουμε στην εικόνα, έμοιαζε με βαθμιδωτή πυραμίδα και ονομαζόταν ζιγκουράτ.Το ιερό αυτό δεν ήταν μόνο τόπος λατρείας αλλά παράλληλα κέντρο διοικητικό,θησαυροφυλάκιο,αποθήκη εμπορευμάτων κ.ά.
Χάρτης της Μεσοποταμίας
Στο χάρτη βλέπουμε πού κατοικούσαν οι διάφοροι λαοί της Μεσοποταμίας.
Στη Φοινίκη, στα δυτικά παράλια της Ασίας, ζούσαν οι Φοίνικες.
Στην Πλαιαστίνη κατοικούσαν οι Εβραίοι.
Στη Μ.ΑΣία κυριάρχησαν οι Χετταίοι.
Στο σημερινό Ιράν ζούσαν οι Πέρσες και οι Μήδοι.
Τέλος, γύρω από τους ποταμούς Τἰγρη και Ευφράτοι έζησαν οι Σουμέριοι, Ακκάδιοι,Βαβυλώνιοι,Ασσύριοι.
Οι λαοί της Μεσοποταμίας
Στη Μεσοποταμία, μια πολύ εύφορη χώρα, με εκτεταμένες πεδιάδες, , που ποτίζονται από τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη, έζησαν από πολύ νωρίς λαοί που ανέπτυξαν σημαντικότατους πολιτισμούς...
Οι λαοί της Μεσοποταμίας: Σουμέριοι,Ακκάδιοι,Βαβυλώνιοι,Αιγύπτιοι,Φοίνικες, Εβραίοι,Χετταίοι,Μήδοι και Πέρσες.
Οι λαοί της Μεσοποταμίας: Σουμέριοι,Ακκάδιοι,Βαβυλώνιοι,Αιγύπτιοι,Φοίνικες, Εβραίοι,Χετταίοι,Μήδοι και Πέρσες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)